“Hoe ik onophoudelijk te allen tijde bij mijn gebeden uwer gedenk.”
Romeinen 1:1-15:“Paulus, een dienstknecht van Christus Jezus, een geroepen apostel, afgezonderd tot verkondiging van het evangelie van God, dat Hij tevoren door zijn profeten beloofd had in de heilige Schriften – aangaande zijn Zoon, gesproten uit het geslacht van David naar het vlees, naar de geest der heiligheid door zijn opstanding uit de doden verklaard Gods Zoon te zijn in kracht, Jezus Christus, onze Here door wie wij genade en het apostelschap ontvangen hebben om gehoorzaamheid des geloofs te bewerken voor zijn naam onder al de heidenen, tot welke ook gij behoort, geroepenen van Jezus Christus – aan alle geliefden Gods, geroepen heiligen, die te Rome zijn: genade zij u en vrede van God, onze Vader, en van de Here Jezus Christus. In de eerste plaats dank ik mijn God door Jezus Christus over u allen, omdat in de gehele wereld van uw geloof gesproken wordt. Want God, die ik met mijn geest dien in het evangelie van zijn Zoon, is mijn getuige, hoe ik onophoudelijk te allen tijde bij mijn gebeden uwer gedenk, biddende, of mij eindelijk door de wil van God eens een weg gebaand moge worden om tot u te komen. Want ik verlang u te zien om u enige geestelijke gave mede te delen tot uw versterking, dat is te zeggen: onder u mede bemoedigd te worden door elkanders geloof, van u zowel als van mij. Doch ik stel er prijs op, broeders, dat gij weet, dat ik dikwijls het voornemen heb opgevat tot u te komen – waarin ik tot nu toe verhinderd ben – om ook onder u enige vrucht te hebben, evenals onder de andere heidenen. Van Grieken en niet-Grieken, van wijzen en onwetenden ben ik een schuldenaar. Vandaar mijn bereidheid om ook u te Rome het evangelie te brengen.”
De apostel Paulus deelt in dit gedeelte van zijn brief aan de Israëlieten in Romeinen iets belangrijks mee. Eén zeer belangrijk punt is, dat wij altijd aan elkaar zullen denken in onze gebeden. Maar Hij begint met te schrijven:“In de eerste plaats dank ik mijn God door Jezus Christus over u allen, omdat in de gehele wereld van uw geloof gesproken wordt”(vers 8).
Paulus schrijft dit aan die kleine groep in Rome en aan hen denkt hij voortdurend in zijn gebeden en hij roemt over hun geloof. Dit is wat anders in onze dagen, aan ons wordt heel veel verkondigd. Want de wereld verkondigt hun stelsels, plezier, en noemt verder maar op wat u zoal kunt bedenken waar de wereld zich mee bezig houdt en zich over maakt druk.
Maar Paulus verheugd zich zeer over dat kleine groepje waarvan de hele wereld spreekt en dat is hun geloof. Daarom wil Paulus zo graag naar Rome om hen nog meer in te wijden in de geestelijke zegeningen. Wij moeten hier een les uit trekken, want wij zijn zeer gewoongeraakt aan ons geloof die dikwijls door onze problemen op de achtergrond wordt geschoven. En dat is een ernstige fout.
Ja een ieder van ons heeft zo zij/haar problemen, niemand in deze wereld is daar vrij van. Ja sommige problemen zijn soms zo groot als huizen, nee niet te onderschatten. Maar vragen wij wel eens af of er van ons geloof gesproken wordt, Dan bedoel ik niet, dat wij van elkaar spreken (rodelen?).
Maar kan men aan ons zien hoe ons geloof is? Ten spijten van die problemen. Spreekt men van ons geloof in Jezus Christus? Paulus schrijft aan die groep Israëlieten: In de eerste plaats dank ik mijn God door Jezus Christus over u allen, omdat in de gehele wereld van uw geloof gesproken wordt.”
M.a.w. dit kleine groepje mensen had een groot geloof in hun God, ook ten spijten van hun onderdrukking door de Romeinse overheid. Maar hun geloof had de overhand. Men kan spreken van Gods geloofshelden die in Gods woord worden vermeld. In de afgelopen twee eeuwen zijn er velen geweest met een groot geloof en over hen wordt er nog steeds gesproken of geschreven. William Booth bijvoorbeeld de stichter van het Leger des Heils. Zijn naam en werk is in de gehele wereld bekend. Hij was een geloofsheld van het zuiverste water. Er wordt nog steeds van zijn geloof gesproken. In onze christelijke literatuur zijn vele voorbeelden te vinden.
Als ik denk aan het Afrikaner volk; hoe zij hun tochten naar het donkere binnenland van Zuid- Afrika zijn gegaan, alleen met Hun God en Zijn Woord. Een geschiedenis om stil van te worden. Veel is daarover geschreven. Veel oorlogen en ellende is over hen uitgestort, maar zij hebben hun geloof altijd behouden. De wereld spreekt over hun geloof, en verafschuwd hen daarvoor. Want de wereld wil geen geloof in de God van Israël.
Aan Paulus was Gods geheimenissen toevertrouwd en werd als apostel gezonden naar Gods Verloren schapen van het Huis van Israël. Daarom bidt hij voor hen in een onophoudelijk gebed. Doen wij dit ook voor elkaar? Want over onze huizen en gezinnen gaat een geweldige storm! Bidden wij voor elkaar dat ons geloof in de Gezalfde Koning van Israël vast blijft? Dit is erg belangrijk om elkaar te ondersteunen.
Want veel mensen hebben een eigenaardige methode, als het slecht gaat dan moet God ons geloof geven en helpen, maar als het goed gaat talen wij niet om geloof. Hebben wij het waarachtige geloof? Denken wij onophoudelijk aan elkaar?
Paulus denkt anders, kijk naar de brief aan de Efeziërs.
Efeziërs 1:15-18:“Daarom houd ook ik, gehoord hebbende van uw geloof in de Here Jezus en van uw liefde tot al de heiligen, niet op te danken, u gedenkende bij mijn gebeden, opdat de God van onze Here Jezus Christus, de Vader der heerlijkheid, u geve de Geest van wijsheid en van openbaring om Hem recht te kennen: verlichte ogen uws harten, zodat gij weet, welke hoop zijn roeping wekt, hoe rijk de heerlijkheid is zijner erfenis bij de heiligen.”
Bedenk wel dat Paulus niet zomaar spreekt over een gebedje of over een belofte; zo van ik zal wel voor jullie bidden. Dit zeggen wij immers zo gemakkelijk tegen elkaar. Maar onophoudelijk voor elkaar bidden is een totaal andere zaak. Hij spreekt van uw geloof in de Here Jezus. En dit geloof is het allerbelangrijkst te wereld dat een mens kan bezitten. Want in dit geloof moeten wij onvoorwaardelijk op Here vertrouwen. Tonen wij aan elkaar als Christenen dit Geloof?
Paulus had gehoord van hun geloof, wat had hij gehoord? Dat Jezus onder hen was!! Dat had hij gehoord. Is Jezus ook onder ons? Heeft Jezus nog een plaats in en onder ons volk. Mag Hij nog in onze kerken en kringen. Mag Hij als de God van Israël worden vereerd?
Wordt Hij als de Messias erkent? Of is Hij verlaagt tot een totaal ander Jezus, onherkenbaar zonder Schriftuurlijke achtergrond. Kent u die Jezus van de Bijbel? Als de Gezalfde Koning van Israël?
Deze Efeziërs hadden geloof in de Messias van Israël. Men moet helaas constateren dat mensen niet meer dat vaste geloof bezitten. Zie om u heen. Ons volk wordt steeds goddelozer.
O ja, religie genoeg. Het stikt van de afgoden tempels in ons land, want de mens moettenslotte toch ergens in geloven nietwaar? Waar vindt men in ons land nog het pionierschap?
Wij hebben geen pioniers meer! Iemand die met niets begint, dan alleen met Gods Woord.
We stikken toch van de kerken en groepen, we bezitten toch in ons land verschillende theologische universiteiten, we hebben toch veel predikanten en predikers. Ik hoor u al zeggen, wij zijn toch geen heiden zonder God!
Maar mijn vraag aan u is kent u Jezus als de Gezalfde Koning van Israël? In ons land hebben we genoeg theologie, waar zeer weinig Koninkrijks Evangelie! Pioniers die het Evangelie van het Koninkrijk preken, bezitten wij maar bitter weinig. Ze zijn op één hand te tellen. Maar Paulus dankt God voor het geloof van de heilige te Rome en die van Efeze. Laten wij daar voorbidden. Geloofs pioniers die het aandurven om Gods Woord open te maken onder ons volk. Om wat Mozes en de profteen geschreven hebben aan onze vaderen. Dat geloof zijn wij namelijk kwijtgeraakt, totaal verloren, men weet niet meer wat dit inhoudt.
Bedenk wel dat de Christenen van het Nieuwe Testament armen mensen waren, zij waren niet zo rijk als sommige kerkgenootschappen in Amerika. Om in ons land maar te zwijgen. Maar hadden wel een rijkdom in Christus gehad, want van hun geloof werd gesproken. Ons geloof wordt ook besproken, maar dan in negatieve zin. De Jomanda’s groeien als paddenstoelen uit de grond. Zulk geloof is er genoeg. Maar de heilige van het Nieuwe Testament hadden een ongeveinsd geloof in hun God. Dat was hun rijkdom.
Laten wij weer een goed standpunt innemen en op onze God vertrouwen. Dat God op onze vragen en noden een antwoord zal geven. Durven wij dat aan? Of vertrouwen wij op de wetenschap, medisch en financieel. Laten wij voor elkaar bidden zoals Paulus ook schrijft aan de Thessalonicenzen
Thessalonicenzen 1:2-3″:“Wij danken God altijd om u allen, wanneer wij u gedenken bij onze gebeden, onophoudelijk gedachtig aan het werk uws geloofs, de inspanning uwer liefde en de volharding uwer hoop op onze Here Jezus Christus voor het oog van onze God en Vader.”
Weer schrijft Paulus over hun geloof en arbeid voor de Messias van Israël. Durven wij net als onze Israël familie in de begindagen van het Nieuwe Testament ons geloof op dezelfde manier uit te dragen? Durven wij op God te vertrouwen voor al onze problemen? Paulus preekt altijd over ons in het meervoud. Bezitten wij zo’n geloof? We zeggen gemakkelijk. O ja, ik heb geloof.
Vele mensen heb ik horen getuigen van Jezus, hoe wonderlijk hun geloof wel was. Maar toen de stormen des leven en de wereld filosofie en menselijke aanklachten over hen heen vielen.
Hebben zij Jezus en hun geloof vaarwel gezegd. Ook onder onze Israël vrienden is deze trant aanwezig. Het moet volgens hun opvattingen totaal anders. Juist Paulus moet uit hun bijbel verwijderd worden.
Onder hen heerst een geest van Jezus +……..Nu moet aan Jezus van alles toegevoegd worden, sabbatten, besnijdenis, feestdagen, Toronto enz. Men impliceert hiermee dat Jezus alleen niet meer genoeg is om gered te worden.
Maar één van de belangrijkste kenmerken die Paulus in zijn brieven aanroert is het kenmerk van hun GELOOF IN JEZUS CHRISTUS. Aan ons is deze boodschap gericht Israëlieten van 2011, wij moeten weer geloof krijgen in onze God. En niet in de materialistische dingen van deze wereld waar wij onder bedolven worden. Maar wij meer geloof krijgen….laten wij daarom onophoudelijk bij God smeken.
Let eens op als Paulus tot een individu spreekt.
2 Timotheüs 1:3-5:“Ik breng dank aan God, die ik, evenals mijn voorouders, met een rein geweten dien, dat ik u onophoudelijk mag gedenken in mijn gebeden, nacht en dag; immers, als ik denk aan uw tranen, verlang ik u te zien om met blijdschap vervuld te worden; en dan komt mij voor de geest uw ongeveinsd geloof, zoals het eerst gewoond heeft in uw grootmoeder Lois en uw moeder Eunike, en ook – daarvan ben ik overtuigd – woont in u.”
Weet wel, Paulus spreekt van een ongeveinsd geloof, en let op: overgedragen door grootmoeder en moeder. Zo moeten onze kinderen ook opgevoed worden. In het ongeveinsde geloof van de vaderen Abraham, Isaäk en Jakob. Hun geloof werd gepraktiseerd in een veel moeilijker tijd dat onze generatie, die bedolven wordt door technische snufjes. In wetenschap en gezondheidszorg. Zij hadden alleen Gods Woord en een geloof die bergen verzetten.
Wij redeneren teveel, wij willen kennis door de wetenschap onderbouwd, maar geloof in God is wat anders. Dat is geloven dat God alles, maar ook alles geschapen heeft en over het werk van Zijn handen de wacht houdt. Bezitten wij zo’n geloof?
Laten wij zoeken naar het geloof van die mensen! Zodat men ook van ons geloof in Jezus Christus zal preken met ontzag. Bedenk God neemt met minder geen genoegen, want geloof is een geschenk van Hemzelf aan Zijn kinderen.
Paulus schrijft niet aan de massa’s, nee, hij schrijft aan de enkeling waarvan gesproken wordt.
Hij heeft van hun ongeveinsd geloof gehoord. Denk aan Filémon.
Filémon 4-7:“Ik dank mijn God te allen tijde, als ik u in mijn gebeden gedenk, daar ik hoor van uw liefde en van uw trouw, die gij hebt jegens de Here Jezus en al de heiligen, biddende, dat uw gemeenschap in het geloof zich werkzaam tone in een grondig kennen van al het goede, dat in ons naar Christus uitgaat. Want ik heb veel vreugde en troost genoten in uw liefde, omdat het hart der heiligen door u verkwikt is, broeder.”
Ook Filémons geloof was gevestigd in de Here Jezus Christus en werkte daarom voor Zijn heilige.
Ik hoorde eens een goed voorbeeld omtrent geloof: toetst dit eens aan uzelf.
Weet u, een mens heeft een onbegrensd geloof in zijn/haar autosleutel. Als u naar uw auto gaat, bedenkt u niet dat deze niet zal starten als u uw sleutel in het slot steekt. U moet uw eigen gezicht een zien als u uw sleutel in het contactslot gestoken hebt en deze omdraait om u auto te starten en deze weigert. Opperste verbazing is het gevolg, later afgewisseld door ergernis omdat uw geloof in die sleutel u teleurgesteld heeft.
Zo hebben wij een onbegrensd geloof in zaken die door mensen zijn gemaakt. Maar hebben wij geloof in de Schepper van alles wat wij maar kunnen bedenken. Want al onze wetenschap komt ook van Hem af, wel eens aan gedacht?
Ons geloof in Jezus Christus is de sleutel tot alles wat wij bezitten, en dit alleen door ons geloof in God. Als wij geloof in Jezus hebben en in dat geloof voor elkaar bidden dan zetten wij iets in werking waar wij geen weet van hebben. De hele hemel wordt in beweging gezet door dat Jezus Naam wordt gebruikt, in een onbegrensd geloof in Israëls God. God zal antwoorden op de Naam van Zijn geliefde Zoon.
Laten wij onophoudelijk bidden voor familie, land en volk. Zodat zij ons geloof zullen zien en God ons volk zal zegenen in Christus Jezus. Bedenk dat grote aantallen niet van belang zijn, maar ons persoonlijk geloof is van belang. Laten wij de Here er altijd aan herinneren dat het gaat om Zijn geloof in Zijn onfeilbaar Woord geschreven voor Zijn kinderen, zijn Volk.
Tot slot
Twee- niet drie geboden!
Mattheüs 22:37-40:“Hij zeide tot hem: Gij zult de Here, uw God, liefhebben met geheel uw hart en met geheel uw ziel en met geheel uw verstand. Dit is het grote en eerste gebod. Het tweede, daaraan gelijk, is: Gij zult uw naaste liefhebben als uzelf. Aan deze twee geboden hangt de ganse wet en de profeten.”
Amen
